آيه انذار
آیه 214 شعراء/ 26 به «آیه انذار» شهرت یافته است؛ زیرا پیغمبر صلى الله علیه و آله در این آیه مأمور شده است تا خویشانش را به اسلام بخواند و آنان را بیم دهد:
گفته اند: چون این آیه نازل شد، پیامبر صلى الله علیه و آله چهل نفر از خویشاوندان خویش را اطعام كرد و به آنان گفت: اى فرزندان عبدالمطلب! گمان ندارم كسى در میان عرب، بهتر از آنچه من براى شما آورده ام، براى قوم خود آورده باشد. من دنیا و آخرت را براى شما آورده ام؛ آنگاه فرمود: كدام یك از شما مرا در این كار یارى مى كند تا برادر، وصى و جانشین من در میان شما باشد؟ همه خاموش شدند و على علیهالسلام گفت: اى رسول خدا صلی الله علیه و آله! من هستم. پیغمبر فرمود: این وصى و خلیفه من در میان شما است. سخن او را بشنوید و از او فرمان برید. پس از این سخنان بود كه گروهى از خویشاوندان او به ابوطالب گفتند: فرزندت را اطاعت كن كه او بر تو امارت یافته است.
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص374-373.
قرآن | |
متن و ترجمه قرآن | |
اوصاف قرآن | (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن) |
اجزاء قرآن | آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه |
ترجمه و تفسیر قرآن | تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن |
علوم قرآنی | تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه |
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ | |
تلاوت قرآن | تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن |
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن |